Δημήτρης Ζερβουδάκης: «Το μόνο που μπορεί να με κρατήσει σε αυτό που ζούμε είναι η τέχνη μου»

Ο τραγουδοποιός, μιλάει στο loaded.gr με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του δίσκου «Του τρελού η ανάσα».

Με ένα ολοκαίνουργιο album επιστρέφει δισκογραφικά ο Δημήτρης Ζερβουδάκης.Το album «Του τρελού η ανάσα», περιλαμβάνει 16 τραγούδια που έρχονται από διαφορετικές μουσικές περιοχές.

Η κυκλοφορία του δίσκου ήταν η αφορμή για την συνέντευξη, ωστόσο την κουβέντα μονοπώλησαν οι εξελίξεις με την πανδημία του κορωνοϊού.

Στην Αφροδίτη Παπακαλού

 

Προτού αρχίσουμε να μιλάμε για μουσική, θα θέλαμε να μας δώσετε μια εικόνα από το lock down στη Θεσσαλονίκη πριν εφαρμοστεί και στην υπόλοιπη Ελλάδα

Είναι μια δύσκολη συνθήκη γιατί αίφνης χάνεις τη ζωή και την καθημερινότητά σου, χάνεις όλα αυτά που σε συντροφεύουν ακόμα και η αγωνία σου διαφοροποιείται ποιοτικά.

 

Περιμένατε ότι θα είχε προκύψει τόσο μεγάλη διασπορά;

Όχι, δεν το περιμέναμε σε τέτοια βαθμό γιατί τα δεδομένα που μας έδιναν όλο αυτό το διάστημα ήταν πολύ διαφορετικά, ότι δηλαδή η κατάσταση ελέγχεται και ότι το κράτος τα έχει νοικοκυρεμένα τα πράγματα.

Βέβαια, αυτή τη στιγμή γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι Μ.Ε.Θ. είναι γεμάτες, ο κόσμος προωθείται σε άλλα νοσοκομεία και αυτό είναι δύσκολο στη διαχείριση, δηλαδή να ξέρεις ότι αν πάθεις κάτι θα βρεθείς για παράδειγμα στο νοσοκομείο του Ρίου χωρίς να έχεις κοντά έναν δικό σου άνθρωπο.  Οι συνθήκες αυτές μας τρομοκρατούν, είναι μια ασύμμετρη απειλή. Τουλάχιστον έτσι το νιώθω και το ζω.

 

Πριν λίγες ημέρες πήρε μεγάλες διαστάσεις η πρωτοβουλία του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος με το M-eating Hub, ενώ για κάποιους αυτή η δημοσιοποίηση ήταν μια σοκαριστική διαπίστωση

Λειτούργησε σοκαριστικά για την «αναπαυτικά μουδιασμένη» κοινωνία μας διότι επί της ουσίας όλοι βολευόμαστε στην πληροφόρηση που μας δίνουν τα ΜΜΕ, τα οποία όπως συμπεραίνουμε και τεκμηριώνουμε όλοι είναι σε διατεταγμένη αποστολή. Δημιουργούν ένα κλίμα ότι όλα είναι μια χαρά.

Στην πράξη τίποτα δεν είναι νοικοκυρεμένο. Υπάρχει κόσμος που έχει να εργαστεί μήνες, δεν έχει λάβει  την παραμικρή βοήθεια, μπροστά του δεν έχει καμία προοπτική, οπότε αυτός ο κόσμος θα προσφύγει σε άλλες λύσεις.

 

Ποια ήταν ακριβώς η αρχική ιδέα με το M-eating Hub;

Σε ό,τι αφορά τη συλλογικότητα M-eating Hub, η ιδέα και η δράση των παιδιών επικεντρώνεται στον τομέα της επαναπροώθησης. Δεν μείναμε όμως σε αυτό. Μιλώντας με τον συνάδελφο Δημήτρη Σφίγγο από το Δ.Σ. του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος, μου είπε ότι υπάρχουν γιατροί που δηλώνουν ότι θέλουν να προσφέρουν δωρεάν τις ιατρικές τους υπηρεσίες. Πριν λίγες ημέρες δεχθήκαμε να φιλοξενήσουμε στη δράση μας και 50 ηθοποιούς.

Τίποτα δεν είναι τακτοποιημένο. Υπάρχει κόσμος που υποφέρει και δημιουργούμε μια εικόνα ότι όλα είναι μια χαρά. Το ίδιο συνέβη και με την πανδημία. «Όλα καλά». Ποια όλα καλά; Είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι ευθύνονται τα παιδιά; Υποτίθεται ότι έκαναν πάρτι Ειδικά οι μαθητές – επειδή ήμουν εκεί διαμαρτυρία έκαναν. Και την έκαναν με τον πιο οργανωμένο σοβαρό τρόπο σεβόμενοι τα υγειονομικά μέτρα.

 

Αναφέρεστε στους μαθητές των καλλιτεχνικών σχολείων απ’ ό, τι καταλαβαίνω

Ναι, είχαν μια δράση στην Αριστοτέλους. Έλεγαν κάποιοι «Θα νικήσουμε τις πλατείες». Την πλατεία πώς θα την νικήσεις; Όταν υπάρχει η συνθήκη τρόμου για όλο το νεαρόκοσμο. Είναι λογικό ότι θα πάει να βρει τον έρωτά του, τον φίλο του… Για να μην αναφερθώ στο άνοιγμα του τουρισμού. Τον Σεπτέμβριο ταξίδεψα στην Κύπρο. Ήμουν υποχρεωμένος να κάνω τεστ παραμονές του ταξιδιού, έλεγχο διπλό και τριπλό και όταν επέστρεψα στην Ελλάδα δεν ελεγχόταν κανείς.

Ως μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Μουσικών Βορείου Ελλάδος αλλά και ως καλλιτέχνης, πώς κρίνετε τη στάση της Πολιτείας απέναντί σας όλους αυτούς τους μήνες;

Για τους ανθρώπους που εργάζονται στο Θέαμα – Ακρόαμα υπάρχει τεράστιο πρόβλημα. Προφανώς έχουμε στοχοποιηθεί, έχω πειστεί πλέον γι’ αυτό, καθημερινά το εισπράττουμε από παντού και πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε.

 

Άλλωστε, τα τελευταία μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, έμοιαζαν να βάζουν και τους καλλιτέχνες στο στόχαστρο

Ήταν αισθητικό ατόπημα. Δεν ξέρω τι να πω. Είναι αστείο όλο αυτό την ώρα που μελέτες από τη Γερμανία για παράδειγμα, αποδεικνύουν ότι ο ιός δεν μεταδίδεται τόσο εύκολα. Δεν δικαιολογείται το κλείσιμο το οποίο είναι από το καλοκαίρι. Δήμοι, Περιφέρειες αποθαρρύνθηκαν στο να κάνουν οτιδήποτε από εκδηλώσεις. Είναι μια συνθήκη φτώχειας για ανθρώπους και εργαζόμενους οι οποίοι όλα τα χρόνια έχουν καταβάλει τον οβολό τους στο κράτος μέσω του ΦΠΑ και της φορολογίας. Σε αυτά προσθέτω τα πνευματικά και τα συγγενικά δικαιώματα και ξαφνικά όλος αυτός ο κόσμος μένει χωρίς την παραμικρή στήριξη από το κράτος. Γιατί;

 

Με το μητρώο των καλλιτεχνών πού βρισκόμαστε;

Υπάρχουν κάποια στατιστικά δεδομένα τα οποία είναι τεκμηριωμένα μέσα στο σύστημα ΕΡΓΑΝΗ τα οποία ζητάμε εδώ και καιρό και ποτέ δεν μας τα έχουν δώσει. Αυτά λοιπόν τα στατιστικά, δείχνουν ακριβώς και τον πληθυσμό του κλάδου – αναφέρομαι στο Θέαμα – Ακρόαμα, από τον σκηνογράφο μέχρι τον ηθοποιό και από τον μουσικό μέχρι τον τραγουδιστή. Είναι πολύ απλό για το κράτος να δει πού ακριβώς βρίσκεται αυτός ο κόσμος και για τι πληθυσμό μιλάμε αριθμητικά. Προφανώς, αυτά τα οποία βρήκαν μέσω του ΕΡΓΑΝΗ δεν είναι «εύκολα στοιχεία».

 

Θεωρείτε ότι προσπαθούν να αποφύγουν να δώσουν χρήματα;

Ναι, γιατί θα έπρεπε να χρηματοδοτήσουν πολύ κόσμο. Σκαρφίστηκαν αυτή τη δήθεν απογραφή όπου υποτίθεται θα πάμε για το μητρώο καλλιτεχνών που είναι μια ωραία κίνηση και αναγκαία η δημιουργία του μητρώου αλλά είναι δυνατόν να δημιουργηθεί μητρώο χωρίς τους καλλιτέχνες, χωρίς τους συλλογικούς φορείς, χωρίς τα πρωτοβάθμια όργανα, χωρίς τα πανεπιστημιακά ιδρύματα;

 Και μέσα σε όλα, μας έστειλαν και μήνυμα τις προάλλες ότι η προθεσμία έληξε, ολιγωρούμε και ότι μόνο 16.000 γράφτηκαν στο μητρώο. Άρα μόνο 16.000 θα πληρωθούν. Αυτή είναι η δεύτερη φορά. Σε μια τηλεδιάσκεψη με εκπρόσωπο του υπουργείου Εργασίας μας είπε «γιατί δεν έρχεστε να πληρωθείτε; Γιατί δεν υποβάλατε τα χαρτιά σας για να πάρετε το βοήθημα του ειδικού σκοπού;

 

Μα τα προαπαιτούμενα αφήνουν πολύ κόσμο εκτός...

Σχεδόν το 65%. Τι νόημα έχει όλο αυτό; Ποιος τυφλός δε θέλει το φως του; Σε ποιον δίνουν 800 ευρώ και δεν πάει να τα πάρει; Ειλικρινά ας μας απαντήσουν. «Μας περίσσεψαν 22.000 οκτακοσάρια». Το ακούσαμε και αυτό! Και τους είπαμε «δώστε τη δυνατότητα στους συλλόγους και τα πρωτοβάθμια όργανα να σας στείλουμε λίστες με τα μέλη μας». Δηλαδή, τι θα έκαναν τα πρωτοβάθμια όργανα; Θα έστηναν μια μηχανή εξαπάτησης του κράτους; Και κυρίως της κοινωνίας σε μια τόσο άγρια συνθήκη; Πρέπει να βάλουν το χέρι στην τσέπη και δεν υπάρχει περίπτωση να το γλιτώσουν έτσι όπως εξελίσσεται η πανδημία, όχι μόνο για τους καλλιτέχνες αλλά και για όλους τους εργαζόμενους.

Πριν λίγες ημέρες κυκλοφόρησε ο νέος σας δίσκος «Του τρελού η ανάσα». Να υποθέσω ότι δημιουργήθηκε εν μέσω καραντίνας;

Είχε και λίγο καραντίνα μέσα προς το τέλος όμως. Δουλεύαμε τρία χρόνια τον δίσκο. Με τα παιδιά αυτά είχαμε ανταμώσει στη δουλειά «Περί μπάζων και λοιπών απορριμμάτων». Τότε ήταν και μικρά παιδιά. Ο Ευριπίδης Μπέκος για παράδειγμα ήταν μαθητής Λυκείου. Και βρεθήκαμε μετά από χρόνια.

 

Ποιοι άλλοι συμμετέχουν;

Στη σύνθεση της μουσικής είναι ο Ευριπίδης Μπέκος, ο Δημήτρης Χατζάκος, στους στίχους συμμετέχουν ο Θωμάς Μπέκος, ο Απόστολος Λυκεσάς, ο Δημήτρης Χατζάκος. Έβαλα και εγώ κάποια τραγούδια τα οποία θεώρησα ότι θα δώσουν ένα ιδιαίτερο «άρωμα» στο σύνολο που πήγε να διαμορφωθεί.

Αντίστοιχα πολλές είναι και οι φωνές που ερμηνεύουν τα τραγούδια. Η Γεωργία Νταγάκη, η  Ηλέκτρα Καράλη, η Μαρία Φραγκούλη και ο Θέμης Μπέκος.

Εγώ για να είμαι ειλικρινής, είχα το πόστο του «κακού», του παραγωγού, έπρεπε να βρω τον τρόπο να συνταιριάξουμε όλες αυτές τις δυναμικές και το χάσμα των γενεών ώστε να μη βγει μια διαφωνία προς τα έξω αλλά μια συμφωνία από τις διαφωνίες μας. Και νομίζω ότι το καταφέραμε.

Έχω τη χαρά να φιλοξενηθεί και ένα τραγούδι το «Ταξιδιάρικο Πουλί», από τα πρώτα που έχω γράψει στη ζωή μου από τα χρόνια που ήμαστε πιτσιρικάδες, ερασιτέχνες «εραστές» της μουσικής τότε που ξεκινήσαμε σαν Νέοι Επιβάτες από τη Θεσσαλονίκη, ένα τραγούδι που είχε μείνει απ’ έξω και τραγούδησε με ευαίσθητο τρόπο η Μαρία Φραγκούλη.

Επίσης, υπάρχει δυνατό δυναμικό από μουσικούς και σολίστες, ενώ συμμετέχει και η ανδρική χορωδία του μουσικού συλλόγου της Λάρισας.

 

Ο δίσκος δεν κυκλοφόρησε σε φυσική μορφή. Υπάρχει περίπτωση να γίνει στο μέλλον;

Δεν το βγάλαμε σε cd για ευνόητους λόγους. Ουσιαστικά στηριχτήκαμε στην ψηφιακή εποχή της μουσικής και ήδη έχουμε θετική ανταπόκριση.

Τώρα αν θελήσουμε αργότερα που οι συνθήκες θα είναι καλύτερες, ίσως βγάλουμε κάποια αντίτυπα σε βινύλιο.  Αυτό που εισπράττω από φίλους είναι ότι τα τραγούδια, τους γλύκαναν την ψυχή.

 

Κατανοώ ότι στην παρούσα φάση όλα είναι στον αέρα, παρόλα αυτά να τολμήσω να ρωτήσω εάν κάνετε σχέδια για εμφανίσεις;

Εμείς δεν σταματάμε να εργαζόμαστε παρότι είναι όλα στον αέρα. Ουσιαστικά αυτό που μας κρατάει είναι η δύναμη της τέχνης μας. Δεν έχουμε κάτι άλλο. Έχουμε στήσει μια παράσταση με τη Γεωργία Νταγάκη την οποία τη χαρήκαμε στην Τεχνόπολη και στην Κύπρο. Δυστυχώς, δεν προλάβαμε να τη συνεχίσουμε σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας όπως ήταν προγραμματισμένο, γιατί οι συναυλίες ματαιώθηκαν από δήμους, περιφέρειες αλλά και συλλόγους. Μάλιστα, είχαμε προγραμματίσει για τον Νοέμβριο να παίξουμε στη Θεσσαλονίκη αλλά μας πρόλαβε το lockdown.

Δυστυχώς, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Πρέπει να περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί αυτή η ιστορία για να δούμε πώς θα πάρουμε τις ζωές μας πίσω. Παρόλα αυτά, θα επιμείνω να λέω ότι εμείς δουλεύουμε.

 

Σκέφτεστε να κάνετε κάποια διαδικτυακή συναυλία;

Έχω ένα κράτημα με αυτό. «Το γαϊδούρι δεν μαθαίνει καινούργια περπατησιά». Εγώ θέλω κόσμο, να αισθάνομαι την παρουσία του. Η ζωντανή επαφή δεν μπορεί να υποκατασταθεί. Αν υπήρχε έστω και μια περίπτωση στις διαδικτυακές συναυλίες να βρισκόταν έστω και ένας μικρός αριθμός θεατών με βάση πάντα τα υγειονομικά μέτρα, θα ήταν διαφορετικά. Αλλά τίποτα δεν έχει συζητηθεί σοβαρά.

Επί της ουσίας, οι αποφάσεις που πάρθηκαν ήταν «αποφασίζουμε και διατάζουμε». Δεν έγινε κάποια δημόσια διαβούλευση να πάμε και εμείς, να καταθέσουμε τις προτάσεις μας. Και δεν μπορούμε να καταλάβουμε τον λόγο που έγινε αυτό.

Ζούμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και το μόνο που μπορεί να με κρατήσει είναι η τέχνη μου.

 

Ακούστε το album στις ψηφιακές πλατφόρμες