Τα δύο πράγματα που ζήτησε ο Carlos Santana για ένα νέο ντοκιμαντέρ

Ο Carlos Santana δηλώνει ότι τον έχουν προσεγγίσει τουλάχιστον δώδεκα φορές για ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τη ζωή και την καριέρα του

Του Ηλία Σελιμά

Τελικά είπε ναι στο Carlos, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο φετινό Φεστιβάλ Tribeca, αφού η Imagine Documentaries συμφώνησε με τους όρους συμμετοχής του.

"'Ήθελα να έχω τη δική μου ταινία- δεν θέλω να ζητήσω την άδειά σας, αργότερα, για να δείξω την ταινία μου σε κάποια άλλη μορφή", λέει ο Santana στο UCR. "Και θέλω να έχω λόγο για την αρχή, τη μέση και το τέλος, για το πώς θα παρουσιαστώ". Και η Imagine επέστρεψε, υποθέτω ότι μίλησαν μεταξύ τους και είπαν: 'Εντάξει, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να το κάνουμε αυτό'. Είπα, "Εντάξει, τότε. Ας το κάνουμε"".

Το 87λεπτο ντοκιμαντέρ σκηνοθετήθηκε από τον βραβευμένο με Emmy Rudy Valdez (The Sentence, We Are: The Brooklyn Saints) και η παραγωγή έγινε από τους βραβευμένους με Όσκαρ παραγωγούς Brian Grazer και Ron Howard για την Imagine Documentaries. Το Carlos θα προβληθεί φέτος το φθινόπωρο από τη Sony Pictures Classics.

Ο Santana είναι ευχαριστημένος που όντως αφηγείται την ιστορία του με τον τρόπο που ο ίδιος θέλει. "Δεν ήθελα να είναι αυτό το καημένο το μικρό πράγμα και άλλη μια νοοτροπία θύματος και αυτό το προβλέψιμο, αξιολύπητο ανθρώπινο ον που οι άνθρωποι ανυπομονούν να πεθάνει για να μην υποφέρει πια", δήλωσε ο Santana, ο οποίος κατέγραψε τις δύσκολες στιγμές που πέρασε μεγαλώνοντας στα απομνημονεύματά του "The Universal Tone: My Life" (2015). "Νομίζω ότι έχουμε αρκετά από αυτά".

Αντ' αυτού, ήθελε το Carlos "να είναι το αντίθετο - θρίαμβος, δόξα και νίκη. Θέλω αυτό να αφορά όλα τα συστατικά, τις συνιστώσες και τα στοιχεία και κυρίως την πειθαρχία, την παιδεία που η μητέρα μου ενστάλαξε στο κεφάλι και στην καρδιά μου, ώστε να μην απογοητεύσω τον εαυτό μου, την οικογένειά μου ή τους ανθρώπους".

"Αυτή η ταινία ονομάζεται Carlos, όχι Santana", εξηγεί ο Valdez. "Είναι για τον Carlos. Θέλω να νιώθεις ότι ακούς την ιστορία από τον ίδιο. Βιώνεις αυτή την εκπληκτική ζωή, το ταξίδι και την καριέρα του, τόσο τη μουσική όσο και την πνευματική, μέσα από τα μάτια του, μέσα από τη φωνή του, μέσα από τη μουσική του, μέσα από την κιθάρα του. Ήθελα να νιώθεις έτσι".

Ο Valdez βοηθήθηκε σε αυτή την αποστολή από ένα εύρημα στην αρχή της κατάδυσης του στα αρχεία του Santana, έναν θησαυρό από υλικό που δείχνει τον Santana σε ένα άδειο δωμάτιο, να παίζει την κιθάρα του "και να κοιτάζει στην κάμερα και να τραγουδάει κάποια πράγματα και να μιλάει στο φακό. Δεν παίζει απλώς μια κιθάρα σε μια σκηνή μπροστά σε 80.000 ανθρώπους τη νύχτα- μερικές φορές κάθεται και παίζει κιθάρα μόνος του. Αυτό κάνει. Ήταν τόσο οικείο. ... Έγινε με πολλούς τρόπους η ραχοκοκαλιά της ταινίας".

Ο Santana σπεύδει να σημειώσει ότι το Carlos "δεν είναι Hollywood" και είναι πολύ πιο ευτυχισμένος γι' αυτό. "Στο Hollywood, ξοδεύουν τόσα πολλά χρήματα για τα ειδικά εφέ και πάντα ξεχνούν ότι αυτό που θυμούνται οι άνθρωποι είναι το σενάριο", λέει.

Αποφάσισε, ωστόσο, να μην υπάρξει κανενός είδους soundtrack ή συνοδευτικό άλμπουμ ως μέρος του έργου. "Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να πάτε να πάρετε τα [αυθεντικά] CD ή τους δίσκους ή τις κασέτες και να τα βάλετε αφού δείτε την ταινία", λέει.

Ο Santana βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη μέση της περιοδείας 1001 Rainbows Tour, η οποία έχει κλεισμένες ημερομηνίες μέχρι τον Αύγουστο, πριν επιστρέψει στο House of Blues Las Vegas τον Σεπτέμβριο για την επόμενη διαδρομή του Intimate Evening with Santana: Greatest Hits. Όσον αφορά τα νέα του σχέδια, έχει "περίπου επτά διαφορετικά project στα σκαριά" όπως έχει δηλώσει.