Πήγαμε, είδαμε Beautiful and Sick, Wendesday 13 και Cradle of Filth στο Fuzz Club

 
REVIEWS

Evil made flesh

Του Δημήτρη Σταματίου

Κόσμος πολύς μαζεύτηκε το βράδυ της Κυριακής στο Fuzz Club για άλλη μια εμφάνιση στην Ελλάδα των (πλέον όχι και τόσο) Βρετανών Cradle of Filth και του λίγο-black-λίγο-death-λίγο-συμφωνικού-λίγο-goth metal που τους έχει κάνει εδώ και πολλά χρόνια εξαιρετικά δημοφιλείς στη χώρα μας κι όχι μόνο.

Με δύο support και με στόχο η συναυλία να τελειώσει περίπου στις 11:30 το βράδυ, όπως καταλαβαίνει κανείς η όλη… διαδικασία άρχισε από νωρίς. Τόσο νωρίς, για την ακρίβεια, που από τους Beautiful and Sick ο υπογράφων κατάφερε να προλάβει μόλις δύο κομμάτια. Το συγκρότημα είναι οπτικά εντυπωσιακό (αν σας αρέσει η στυλιστική προσέγγιση Mad Max/Tank Girl), ωστόσο αυτό που ακούσαμε, αν και καλοπαιγμένο, δεν θα έλεγα ότι μας ενθουσίασε. Πάντως, ο κόσμος ανταποκρίθηκε στο συγκρότημα και «ζεστάθηκε» από νωρίς.

Εν συνεχεία, τη σκηνή κατέλαβε το συγκρότημα του Wednesday 13 (κατά κόσμον Joseph Michael Poole), ο οποίος είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστός από τη θητεία του στους Murderdolls που είχε φτιάξει ο αείμνηστος ντράμερ των Slipknot, Joey Jordison. Ο ήχος του Wednesday 13 αποτελεί μια συνέχεια της μουσικής των Murderdolls, που, για να τα λέμε όλα, βρίσκεται πάνω στην ευθεία που συνδέει τους Kiss και τον Alice Cooper με τα πιο heavy hair-metal συγκροτήματα, τους Hanoi Rocks, τους πρώιμους Guns ‘n’ Roses, αλλά και διάφορα projects του έτερου μεγάλου εκλιπόντα, του Stiv Bators.

Τι εννοούμε; Ότι οι Wednesday 13 παίζουν ένα ζωηρό και με ισχυρές δόσεις punk, hard rock το οποίο και ξεσηκωτικό είναι, και δυναμικό και εξαιρετικά διασκεδαστικό, ενώ ο τραγουδιστής φρόντισε να κρατήσει τον κόσμο «ζεστό» από το πρώτο κιόλας λεπτό της εμφάνισης της μπάντας, είτε με παρλάτες ανάμεσα στα τραγούδια, είτε βάζοντας το κοινό να τραγουδάει ρεφραίν και να κάνει θόρυβο. Η εμφάνιση του Wednesday 13 ήταν μια χαρά και νομίζουμε ότι σε ανοιχτό χώρο και με περισσότερο κόσμο θα είναι ακόμα καλύτερα τα πράγματα.

Στις 10, και αφού φρόντισαν να εγκαταστήσουν στις δυο άκρες της σκηνής δύο τερατώδεις σκελετούς, έκαναν την εμφάνισή τους οι Cradle of Filth, με το Fuzz πλέον να έχει γεμίσει. Αρχίζοντας με το «Existential Terror» από τον τελευταίο δίσκο τους, από το 2021, η βρετανική extreme metal μπάντα φρόντισε άμεσα να μας θυμίσει γιατί έχει καταφέρει να είναι τόσο δημοφιλής σχεδόν 30 χρόνια μετά την πρώτη δισκογραφική τους προσπάθεια: θεατράλε εμφάνιση, εξαιρετικός ήχος, τεχνικά άψογοι μουσική και συνθέσεις που, παρότι μοιάζουν να μεταβάλλονται διαρκώς, φροντίζουν πάντα να έχουν τα απαραίτητα hooks, για να «μένουν» στους ακροατές.

Παράλληλα, με ένα setlist που καλύπτει σχεδόν ολόκληρη τη δισκογραφία του (ακούσαμε μέχρι και το «The Principle of Evil Made Flesh» από τον πρώτο δίσκο, όπως και το «Dusk and Her Embrace» και το «Nymphetamine» και το «From the Cradle to Enslave») το συγκρότημα φροντίζει να ικανοποιεί και τους νέους fans αλλά και την «παλιά φρουρά», ενώ ο Dani Filth παραμένει ένας εξαιρετικός frontman (έστω κι αν ξεπέρασε την ακύρωση της συναυλίας στη Θεσσαλονίκη με ένα «shit happens»…), ενώ αφιέρωσε κι ένα κομμάτι στους δικούς μας Rotting Christ και μπράβο του.

Για να μην πολυλογούμε, η εμφάνιση των Cradle of Filth ήταν, θα λέγαμε, αντάξια του ονόματός τους και της φήμης τους και δύσκολα κάποιος θα έμεινε ανικανοποίητος από τη συναυλία, αλλά και συνολικά από μια εξαιρετικά γεμάτη βραδιά.

 

REVIEWS