«Θέλαμε να φτιάξουμε ένα ολοκληρωμένο soundtrack και ας πρόκειται για μικρού μήκους ταινία»

Οι Someone Who Isn’t Me, γράφουν στο loaded με αφορμή το "Αmygdala"

To album "Αmygdala", είναι το original soundtrack της ταινίας μικρού μήκους "ΑΜΥΓΔΑΛΗ" η οποία βραβεύτηκε πρόσφατα με ειδική μνεία πρωτότυπης μουσικής στο 44ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Δράμας.

Το σενάριο αλλά και τη σκηνοθεσία υπογράφει η Μαρία Χατζάκου, drummer των SWIM (Someone Who Isn’t Me), ενώ η Μαριλένα Ορφανού, lead singer της μπαντας, συνθέτει την πρωτότυπη μουσική της ταινίας.

Η Μαρία και η Μαριλένα γράφουν στο loaded.gr με αφορμή το soundtrack.

Μαρία:

Είδα πρόσφατα ξανά το «The Lost Boys» του Joel Schumacher. Και θυμήθηκα με τι πάθος βλέπαμε στα 80’s, τις horror ταινίες, πόσες φορές έχουμε δει (και ακούσει) τις ταινίες του John Carpenter και του David Lynch. Αγόραζα τους δίσκους των soundtracks ευλαβικά. Kαι μετά ανακάλυψα το Near Dark της Kathryn Bigelow. H λίστα είναι ατελείωτη. Και σιγά σιγά σπουδαίες γυναίκες σκηνοθέτιδες «έπιασαν» το horror και έκαναν σπουδαίες ταινίες. Με πιο πρόσφατο το βραβευμένο Titane.

H Αμυγδαλή είναι ένα homage στο σινεμά είδους που αγαπήσαμε. Αλλά και μια τρυφερή ταινία ενηλικίωσης ταυτόχρονα ειπωμένη μέσα απ’ το horror, μέσα από γυναικεία ματιά.

To soundtrack κινείται από τα αιθέρια εμμονικά synths, arpeggiators και vox μέχρι τα αυθεντικά ποπ κομμάτια που ντύνουν δύο σκηνές. Απ' την αρχή συζητήσαμε με την Loo και αποφασίσαμε να ντυθεί η κάθε σκηνή με το δικό της θέμα και να είμαστε μαξιμαλίστριες. Θέλαμε να φτιάξουμε ένα γεμάτο και ολοκληρωμένο soundtrack και ας πρόκειται για μικρού μήκους ταινία.

Μαριλένα:

Η Αμυγδαλή και το soundtrack της είναι ένα. Είχα την τύχη να βρίσκομαι μέσα στην ταινία από τη πρώτη στιγμή που γεννήθηκε μέσα στο μυαλό της Μαρίας. Από την ιδέα και το πρώτο draft του σεναρίου μέχρι την προετοιμασία της και το γύρισμα.

Μια ταινία, γυναικεία υπόθεση, που γυρίστηκε παρέα με τις φίλες μας και συνεργάτιδες μας. Η κοινή μας αγάπη για τα 80s θρίλερ του Carpenter & της μουσικής του, το συγκρότημα μας οι swim και η πολύχρονη φιλία μας και η ίδια η Αμυγδαλή είναι η έμπνευση του soundtrack που έγραψα.

Από το πρώτο cut της ταινίας που πήρα στα χέρια μου ξεκίνησα να γράφω τη μουσική πάνω σε κάθε σκηνή.

Ό, τι έγραφα το ακούγαμε μαζί, το συζητούσαμε, το ξανακούγαμε. Μέχρι να γραφτούν οι ιδανικές μελωδίες που θα ταίριαζαν πάνω στην εικόνα της Αμυγδαλής. Την ιστορία του μυαλού της Μαρίας, την ιστορία των τριών κοριτσιών, της Μελίνας, της Άννας και της Ντονας. Τα τραγούδια που ακούγονται στην ταινία είναι δύο. Το κομμάτι του πάρτι, Never Let Me Go και στο σπιτάκι της Μελίνας, Let Me Go Wrong. Γράφτηκαν επί τούτου, για να μπουν σε αυτές τις δύο συγκεκριμένες σκηνές.

Το «Σαν Πτώματα», ήταν το πρώτο κομμάτι που έγραψα για τη σκηνή στο σπιτάκι. Αλλά τελικά διαλέξαμε το αγγλόφωνο. Το Flying Away είναι το βασικό θέμα της ταινίας που απλά του έβαλα στίχους. Έτσι φτάσαμε να έχουμε ένα ολόκληρο soundtrack για μικρού μήκους γιατί είμαστε lovers των soundtrack.

Διαθέσιμο σε όλες τις Digital Πλατφόρμες

Βρείτε όλο το album στο YouTube