Χρήστο Παπαμιχάλη εσύ τι τραγουδούσες το 1999;

Επίσης, για ρίξε μια ματιά στο palantir σου και πες μας πώς θα είναι το μουσικό περιβάλλον σε 20 χρόνια;

Με αφορμή τη συναυλία «Ξανά 1999» για τα 20 χρόνια της Τεχνόπολης, ο Χρήστος Παπαμιχάλης που έχει την επιμέλεια του προγράμματος, μιλάει στο loaded.gr για την πρωτότυπη ιδέα 19 καλλιτέχνες να ερμηνεύσουν τραγούδια εκείνης της χρονιάς. Άραγε να πρόκειται για μια «βουτιά» στη νοσταλγία ή υπενθύμιση σημαντικών μουσικών στιγμών;

Στην Αφροδίτη Παπακαλού

Πώς προέκυψε η ιδέα για το συγκεκριμένο live;

H ιδέα ξεκίνησε με το ερώτημα του τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για τα 20 χρόνια της Τεχνόπολης. Και όπως ξεκινάνε όλες οι ιδέες, είπα το απλό, αφού η Τεχνόπολη άνοιξε το 1999 γιατί δεν κάνουμε μια συναυλία με τα τραγούδια που κυκλοφόρησαν το 1999; Άρεσε σε όλους μας και τότε ψάξαμε να δούμε τι είχε κυκλοφορήσει το 1999 και πέσαμε πάνω σε θησαυρό.

Οπως;

Δεν ξέρω και τι να σας πρωτοπώ, από τα «Παιχνίδια με το Διάβολο» του Πορτοκάλογλου και τον «Ανεμοδείκτη» του Αλκίνοου και το «Για που το βαλες καρδιά μου» του Περίδη, μέχρι το «Μέσα στη Νύχτα των άλλων» από τις Τρύπες και τα «Φώτα που σβήνουν» και τον «Φύλακα Άγγελο» του Κότσιρα και το «Αλλάζει κάθε που βραδιάζει» της Τσαλιγοπούλου και το «Έτσι δραπετεύω απ' τις παρέες» του Λαυρέντη και τα «Λάφυρα» της Κανά και Πυξ Λαξ και το «Σούπερ Στέλλα» του Κ. Βήτα και τα «Φτηνά Τσιγάρα» και το «Αυτή η νύχτα μένει» και το «Καθώς μικραίνει η μέρα» βέβαια του Μανώλη, ατελείωτος ο κατάλογος...

Πολλά, πάρα πολλά...

Και άλλοι, και Σαββόπουλος και Μάλαμας και Ξύλινα Σπαθιά και Βασίλης Παπακωνσταντίνου, όλοι είχαν σπουδαίους δίσκους το 1999.

Ωστόσο, αναπόφευκτα, προκύπτει το ερώτημα: ποιοι θα τα ερμηνεύσουν;

Εκεί ξέραμε ότι δε θέλουμε να είναι μόνο όσοι τα είχαν πρωτοτραγουδήσει, αλλά να συνδέσουμε το 1999 με το 2019 και τους καλλιτέχνες που δισκογραφούσαν τότε με την σημερινή γενιά. Και ξέραμε επίσης ότι δε θέλουμε μια από αυτές τις πολυσυλλεκτικές συναυλίες που ανεβαίνει ο καθένας με τη σειρά του και λέει δύο τραγούδια και μας χαιρετάει. Το βράδυ της 19ης Σεπτεμβρίου, 19 καλλιτέχνες θα μπλεχτούν ο ένας στο ρεπερτόριο του άλλου, και οι νεότεροι με τους πρώτους διδάξαντες, και όλοι μαζί και θα δείτε και θα ακούσετε πολλές ερμηνευτικές εκπλήξεις.

Θεωρείτε ότι όλο αυτό είναι μια «βουτιά» στη νοσταλγία ή υπενθύμιση σημαντικών μουσικών στιγμών;

Εγώ θα έλεγα και τα δύο. Με τη μνήμη και το συναίσθημα έπαιζε και θα παίζει πάντα το τραγούδι. Που το έχεις συνδέσει με μια στιγμή σου ή με την ζωή σου.

Και για τους νεότερους που δεν έχουν ζήσει το 1999;

Νομίζω ότι δεν υπάρχει ούτε ένα τραγούδι από όσα θα ακουστούν που δεν θα το ξέρουν. Αυτή είναι η δύναμη του τραγουδιού. Ταξιδεύει στο χρόνο με τεράστια ευκολία χωρίς να παλιώνει ποτέ.

Τώρα αν σας ρωτούσα τι τραγουδούσατε και τι ακούγατε το 1999 τι θα λέγατε;

Πολύ εύκολη ερώτηση. Αυτά ακριβώς. Άκουγα Μελωδία. Τους περισσότερους από αυτούς τους δίσκους τους έχω αγοράσει και τους έχω λιώσει. Τον δίσκο του Μανώλη ας πούμε τον υπεραγαπώ. Και το «Αλλάζει κάθε που βραδιάζει» το έχω ταλαιπωρήσει ξεκάθαρα. Αλλά είναι όλοι υπεραγαπημένοι δίσκοι.

Σε μια εποχή που η έννοια του «παλιού» έχει αλλάξει -ακούμε από 20χρονους να χαρακτηρίζουν ως «αρχαία», πράγματα που έγιναν πριν από δέκα χρόνια- θεωρείτε ότι υπάρχει ακόμα διαχρονικότητα στα τραγούδια;

Υπάρχει και θα υπάρχει πάντα στα τραγούδια που φτιάχτηκαν χωρίς καμιά αγωνία των ραδιοφωνικών μεταδόσεων, των YouTube views και των Sporify streamings. Το τραγούδι που κερδίζει το παιχνίδι με το χρόνο είναι εκείνο που δεν είχε ποτέ την αγωνία του χρόνο μέσα του. Λέω εγώ. Οι 20χρονοι θα γίνουν 30χρονοι και 40χρονοι και θα γυρίσουν κι εκείνοι πίσω, όπως κάναμε όλοι μας.

Το 1999 ακούγαμε ραδιόφωνο, σήμερα οι επιλογές είναι άλλες, από YouTube και Spotify μέχρι τα παράνομα downloads...

Να σας θυμίσω τι λέγαμε όταν από το βινύλιο περνάγαμε στο cd; Για μια ακόμα φορά αλλάζει ο φορέας. Στην ουσία της η μουσική δεν αλλάζει. Προσαρμόζεται η παραγωγή.

Για ρίξτε τώρα μια ματιά στο palantir σας και πείτε μας, πώς θα είναι το μουσικό περιβάλλον σε 20 χρόνια από σήμερα;

Φωνάξτε μου τον Γκάνταλφ καλύτερα ή ασημώστε γιατί δεν βλέπω ξεκάθαρα.

Για να κλείσουμε, πώς το 2019 γίνεται 1999;

Βουτιά στη μνήμη, γνώση και πολλή αγάπη και δουλειά.

________________________________________________________

Περισσότερα για τη συναυλία ΕΔΩ: