Και δεύτερη συναυλία για τον Σωκράτη Μάλαμα στο Κατράκειο
Τα εισιτήρια για την 1η Ιουλίου, εξαντλήθηκαν
Με αφορμή τη συμπλήρωση 94 χρόνων από το θάνατό του
Το ποίημα «Νοσταλγία» του Κώστα Καρυωτάκη επέλεξε να μελοποιήσει ο τραγουδοποιός Γιώργος Μάρτος καθώς στις 21 Ιουλίου συμπληρώθηκαν 94 χρόνια από το θάνατο του σπουδαίου ποιητή.
Με αφορμή την κυκλοφορία του τραγουδιού, ο Γιώργος Μάρτος μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις του.
Με μεγάλη χαρά σας παρουσιάζουμε το νέο τραγούδι «Νοσταλγία», σε ποίηση Κώστα Καρυωτάκη. Ενός εκ των σπουδαιότερων Ελλήνων ποιητών διαχρονικά και σίγουρα του σημαντικότερου εκπροσώπου της «πολύπαθης» ποιητικής γενιάς του '20. Για την αξία της ποίησής του δεν θα σχολιάσω κάτι. Εξάλλου το έργο του είναι καταγεγραμμένο και διαθέσιμο, ενώ οι μελέτες και οι αναφορές σχετικά με αυτό πολλές στο πέρασμα των χρόνων.
Αυτό που θέλω μονάχα να υπογραμμίσω, αφορά τους αλληγορικούς συμβολισμούς της χρονικής συγκυρίας της συγκεκριμένης έκδοσης. Στις 21 Ιουλίου του 1928 - έξι χρόνια μετά την πλέον δραματική και καθοριστική καταστροφή του σύγχρονου ελληνισμού, τη Μικρασιατική Καταστροφή - ο Κώστας Καρυωτάκης αυτοκτονεί στην Πρέβεζα, σε ηλικία 32 ετών, αφήνοντας πίσω του ένα σπάνιας αξίας ποιητικό έργο και όλους εμάς με την «αχαλίνωτη περιέργεια» για το τι θα μπορούσε να επακολουθήσει εάν συνέχιζε να δημιουργεί ζώντας μία γεμάτη από χρόνια ζωή.
Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί:
"Αν ο Καρυωτάκης μέχρι τα 32 του και με τον «ίλιγγο του κινδύνου» που τον διακατείχε, έγραψε όσα έγραψε, εξέφρασε όσα εξέφρασε, τη στιγμή που άλλοι άξιοι ποιητές στην αντίστοιχη ηλικία δεν είχαν ακόμα διαμορφώσει πλήρως τα εκφραστικά τους χαρακτηριστικά, μέχρι πού θα μπορούσε να είχε φτάσει δημιουργικά αν συνέχιζε να ζει και δεν αυτοκτονούσε;"
Προφανώς με τα «αν» δεν γράφεται η Ιστορία, όμως πλέον μπορώ με βεβαιότητα να δηλώσω πως ο Κώστας Καρυωτάκης υπήρξε το μεγαλύτερο ποιητικό ταλέντο που γέννησε ποτέ αυτός ο τόπος. Και πως η τραγική αυτοχειρία - αυτοθυσία του, πέρα και έξω από επιφανειακές και στερεοτυπικές ερμηνείες, προσδίδει αλήθεια, ουσία και νόημα στο - ούτως ή άλλως μοναδικό και πολυσήμαντο - ποιητικό του έργο.
Εύχομαι μέσα από τα βάθη της ψυχής μου, το νέο αυτό τραγούδι να σας συγκινήσει αληθινά και ιδανικά, με το αναπόφευκτο πέρασμα του άκαμπτου Χρόνου, να το νοσταλγήσετε όσο εγώ.
ΥΓ. «Δὲν ἀγαπᾷς καὶ δὲν θυμᾶσαι, ἂς κλαῖς...»
Γιώργος Μάρτος
Πρέβεζα, 21 Ιουλίου 2022