Πέθανε ο Jim Gordon, ντράμερ των Derek and the Dominos

Στα 77 του χρόνια!

 

Του Ηλία Σελιμά

Ο Jim Gordon, ο ντράμερ των Derek and the Dominos και session μουσικός (ο οποίος αργότερα καταδικάστηκε για τη δολοφονία της μητέρας του), πέθανε σε ηλικία 77 ετών. Πέθανε από «φυσικά αίτια» μετά από «μια μακρά φυλάκιση και μια ισόβια μάχη με την ψυχική ασθένεια».

Ο Gordon γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λος Άντζελες. Στα 17 του, του προσφέρθηκε υποτροφία για το μουσικό πρόγραμμα του UCLA, αλλά την απέρριψε για να ενταχθεί αντ' αυτού στους Everly Brothers. Έτσι ξεκίνησε μια καριέρα που βρήκε τον Gordon πίσω από τα ντραμς για μερικές από τις πιο διάσημες κυκλοφορίες της ροκ.

Ως μέλος της ομάδας μουσικών Wrecking Crew, ο Gordon έπαιξε σε κλασικά LP όπως το Pet Sounds των Beach Boys και το The Notorious Byrd Brothers των Byrds.

Το 1969 ο Gordon γνώρισε τον Eric Clapton, καθώς και οι δύο μουσικοί έπαιζαν στο backing band των Delaney & Bonnie. Ο Clapton θα έπαιρνε αργότερα τον Gordon -μαζί με τον μπασίστα Carl Radle και τον Bobby Whitlock στα πλήκτρα - για το νέο του συγκρότημα, Derek and the Dominos. Αρχικά λειτούργησαν ως backing band για το All Things Must Pass του George Harrison πριν ηχογραφήσουν το δικό τους, σημαδιακό άλμπουμ.

Το διπλό LP του συγκροτήματος το 1970, Layla and Other Assorted Love Songs, θα γίνει μια κυκλοφορία-ορόσημο, που κατατάσσεται τακτικά μεταξύ των καλύτερων ροκ άλμπουμ όλων των εποχών. Ο Gordon έπαιξε ντραμς σε όλα τα κομμάτια, και μάλιστα συνέβαλε στο πιάνο στο εμβληματικό single του άλμπουμ, "Layla", το οποίο έγραψε μαζί με τον Clapton.

Οι Derek and the Dominos διαλύθηκαν το 1971 και δεν ολοκλήρωσαν ποτέ την ηχογράφηση του δεύτερου άλμπουμ τους. Ο Gordon παρέμεινε ένας περιζήτητος ντράμερ για πολλά χρόνια, δουλεύοντας με τους Mad Dogs and Englishmen του Joe Cocker, τους Traffic, τον Harry Nilsson και τον Frank Zappa. Ο Gordon έπαιξε στο άλμπουμ Angel Clare του Art Garfunkel το 1973, στο Pretzel Logic των Steely Dan (1974) και συνέβαλε σε τρία κομμάτια στο LP του Alice Cooper το 1976, Alice Cooper Goes to Hell. Οι περαιτέρω σταθμοί της καριέρας του περιλάμβαναν συνεργασίες με τους Crosby, Stills & Nash, Jackson Browne, Neil Diamond, Hall & Oates, Randy Newman, Tom Petty and the Heartbreakers και John Lennon.

Παρόλα αυτά όμως η ζωή του θα έπαιρνε μια άσχημη και σκοτεινή στροφή. Στις 3 Ιουνίου 1983, ο Gordon μαχαίρωσε και σκότωσε την 72χρονη μητέρα του. Ο ντράμερ ισχυρίστηκε ότι μια φωνή μέσα στο κεφάλι του του είπε να το κάνει. Μετά τη σύλληψή του, ο μουσικός διαγνώστηκε με σχιζοφρένεια. Αργότερα καταδικάστηκε σε 16 χρόνια έως ισόβια κάθειρξη. Παρά το γεγονός ότι είχε δικαίωμα αναστολής από το 1991, παρέμεινε έγκλειστος μέχρι το τέλος της ζωής του. Οι αναφορές ανέφεραν ότι ο Γκόρντον ήταν "σοβαρά ψυχολογικά ανίκανος" και "επικίνδυνος όταν δεν παίρνει τα φάρμακά του".