Μαρίνα Σάττι, από «Ισπανίδα popstar wannabe» σε «Charli XCX wannabe»

Κριτική του νέου της άλμπουμ

Δημήτρης Κανελλόπουλος

 

Μαρίνα Σάττι
POP TOO
Golden Records
★☆☆☆☆

Μου αρέσει γενικότερα αυτό που κάνει η Μαρίνα Σάττι, αν και στον συγκεκριμένο δίσκο όχι. Ισως γιατί είναι ένας δίσκος σε επανάληψη, που βαδίζει στα χνάρια του πρώτου POP, όχι όμως ως κάτι καινούργιο και διαφορετικό, αλλά ως ένα (δεύτερο) αντίγραφο. Και τα αντίγραφα, όσο καλά κι αν είναι, παραμένουν αντίγραφα. Πόσο μάλλον όταν είναι και μέτρια (αντίγραφα).

Τέλος πάντων κι εδώ η Σάττι παρουσιάζει αυτό το πολύ γοητευτικό χαρμάνι της που δεν υπάρχει άλλο όμοιό του. Η κοπέλα δημιουργεί σχολή πλέον, ένα νέο είδος «σατιρικού» τραγουδιού σε ορισμένες φάσεις του, με πολύ σύγχρονο ήχο βέβαια, εντελώς πρωτότυπο και φρέσκο. Σατιρικό με την ευρεία έννοια. Λέει για παράδειγμα στο νέο single της «Lola» για την κριτική προφανώς που έχει δεχτεί: «Το είπαν στην εκπομπή / Πως έχει φωνή αλλά η φούστα κοντή / Δεν πίστευαν και ότι είναι σχεδόν σαράντα και δεν έχει παιδί / Ισπανίδα popstar wannabe / Πώς τη χώρα μας εκπροσωπεί; / Ποια ταμπέλα θα πρέπει να μπει; / Από πού έχει καταγωγή; / Θέλει πιο καλή παραγωγή / Εχει ταυτότητα ελληνική;»

Από συμμετοχές στο άλμπουμ έχουμε: Μανώλης Φάμελλος, Στάθης Δρογώσης, Μικρός Κλέφτης, VLOSPA, G-kal, Saske, Leon of Athens, LOCOMONDO και Νέγρος του Μοριά.

Γενικά πάντως η Μαρίνα Σάττι δεν το έχει με τα άλμπουμ, πιο πολύ ως live καλλιτέχνης λειτουργεί βγάζοντας επιτυχημένα singles. Και είναι και φοβερή περσόνα, ενώ διαθέτει και δυνατό μουσικό υπόβαθρο. Πλέον βέβαια βρίσκεται σε μια ποπ φάση αλλαγής κοινού και απόλυτης επιτυχίας.

Και δεν είναι «Ισπανίδα popstar wannabe» αλλά «Charli XCX wannabe», αν με πιάνετε.