Οι Puressence στη Μονή Λαζαριστών
Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου
Με αφορμή τις δύο εμφανίσεις του στην Ελλάδα, μιλάει στο loaded
Σκοτεινός αλλά όχι απελπισμένος, μελαγχολικός αλλά και γεμάτος ελπίδα.” Έτσι περιγράφει ο Justin Warfield τον κόσμο του Warfield, του νέου του project που κινείται ανάμεσα στο deathrock και το dark wave. Με κινηματογραφική ματιά, τελετουργικούς ρυθμούς και στίχους που δεν φοβούνται την ευαλωτότητα, ο Warfield αφήνει τη μουσική να τον οδηγεί χωρίς να σκέφτεται τα όρια του στούντιο ή της σκηνής.
Λίγο πριν τις πρώτες του εμφανίσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, μιλήσαμε μαζί του για τη μελαγχολία που θεωρεί αγαπημένο συναίσθημα, για τη στιγμή που το κοινό τραγουδάει τους στίχους του και κάνει την εμπειρία σουρεαλιστική, αλλά και για τη δύναμη της μουσικής να μη δίνει απαντήσεις, αλλά να θέτει τα σωστά ερωτήματα.
Του Μάριου Αποστόλου
Οι στίχοι σου συχνά μοιάζουν να κατοικούν σε ενδιάμεσους χώρους, ούτε ελπίδα ούτε απελπισία, αλλά και τα δύο μαζί. Είναι αυτή η αμφισημία σκόπιμη;
Justin Warfield: Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Όχι. Θεωρώ κάποιες από τις ιστορίες μελαγχολικές, που είναι ένα από τα αγαπημένα μου συναισθήματα. Νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα. Δεν βλέπω απελπισία, αλλά σίγουρα αγωνία.
Το Warfield έχει χαρακτηριστεί από τα μέσα ως μια “νέα δυναστεία του deathrock”. Αποδέχεσαι αυτήν την ταμπέλα ή τη θεωρείς περιοριστική;
Justin Warfield: Αφού μόλις ξεκινήσαμε, απέχουμε πολύ από το να είμαστε δυναστεία, αλλά θα ήμουν χαρούμενος να χτίσω ένα είδος κληρονομιάς με αυτό. Αυτό όμως δεν είναι στα χέρια μου.
Την ώρα που γράφεις, φαντάζεσαι τα τραγούδια σε ζωντανό πλαίσιο ή η ρίζα τους είναι στην απομόνωση;
Justin Warfield: Πρώτα δημιουργώ τη μουσική και μετά η μουσική μου λέει τι θέλει. Μου έρχονται λέξεις, φράσεις, εκφράσεις, μελωδίες, ρυθμοί. Δεν σκέφτομαι πώς θα αποδοθούν ζωντανά, γιατί το στούντιο είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Στους She Wants Revenge σίγουρα σκεφτόμουν πώς θα μεταφραστούν live, γιατί το κάναμε για πολύ καιρό. Αλλά εδώ, όχι. Μένω στη στιγμή της έμπνευσης και προσπαθώ να ακολουθήσω το μονοπάτι που αυτή η ίδια μου δείχνει.
Όταν το κοινό τραγουδάει τους στίχους σου, αλλάζει το νόημα του τραγουδιού για σένα;
Justin Warfield: Όχι, αλλά σίγουρα με αφήνει άναυδο και κάνει όλη την εμπειρία πολύ σουρεαλιστική, δυνατή και ουσιαστική.
Έχεις αναφέρει τον κινηματογραφικό τρόπο αφήγησης ως επιρροή. Αν το Warfield ήταν είδος ταινίας, ποιο θα ήταν και γιατί;
Justin Warfield: Ένα ανεξάρτητο νουάρ που τολμά να είναι και διασκεδαστικό.
Ερχόμενος στην Ελλάδα για πρώτη φορά με αυτό το project, ποια ελπίζεις να είναι η σχέση σου με το ελληνικό κοινό από εδώ και πέρα;
Justin Warfield: Θα ήλπιζα να μπορώ να έρχομαι εδώ τόσο με τους She Wants Revenge όσο και με το Warfield, για πολλά χρόνια ακόμα, ούτως ώστε να έχω διαφορετικές εμπειρίες, και να μπορούν και τα κοινά να τις μοιράζονται.
Ποιος είναι ο πιο προσωπικός στίχος που έχεις γράψει μέχρι στιγμής για το Warfield, και πώς νιώθεις όταν τον ερμηνεύεις στη σκηνή;
Justin Warfield: Ειλικρινά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον, αλλά όταν μου έρθει, ίσως το ανακοινώσω από τη σκηνή!
Πιστεύεις ότι η μουσική πρέπει να δίνει απαντήσεις ή ότι η δύναμή της βρίσκεται στο να θέτει τις σωστές ερωτήσεις;
Justin Warfield: ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ερώτηση! Να θέτει ερωτήσεις, να προκαλεί την σκέψη και να αφυπνίζει τα συναισθήματα. Οι απαντήσεις ανήκουν στον ακροατή. Ή και όχι.
Ο Justin Warfield εμφανίζεται με το προσωπικό του project Warfield, την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου στο Gazarte Ground Stage στην Αθήνα και την Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου στο WE στην Θεσσαλονίκη.
Εισιτήρια προπωλούνται μέσω της ComeTogether.Live και στα καταστήματα Metal Era (Αθήνα), Lotus (Θεσσαλονίκη) και The Nephilim Store (Θεσσαλονίκη).