Και δεύτερη συναυλία για τον Σωκράτη Μάλαμα στο Κατράκειο
Τα εισιτήρια για την 1η Ιουλίου, εξαντλήθηκαν
Την είδηση επιβεβαίωσαν οι Bootsy Collins και George Clinton.
Του Ηλία Σελιμά
"Οι προσευχές μας στην οικογένεια και τους φίλους του Clarence 'Fuzzy' Haskins", έγραψε ο Collins στο Twitter. "Θα μας λείψεις φίλε μου, σύντροφε της μπάντας και αδελφέ της ψυχής! Σε ευχαριστώ για την καθοδήγησή σου όταν ήμουν νέος".
Ο Haskins ήταν ένα πρώιμο μέλος του doo-wop συγκροτήματος του Clinton, των Parliaments, και έγινε ηγετικό στέλεχος του συγκροτήματος όταν αυτό έγινε Parliament και ξανά όταν ο Clinton σχημάτισε τους Funkadelic. Έπαιξε σόλο στα τέλη της δεκαετίας του '70, κυκλοφορώντας το A Whole Nother Thang το 1976 και το Radio Active το 1978. Στη δεκαετία του '80 σχημάτισε μια σύνθεση των Funkadelic με μερικούς πρώην συναδέλφους του, αλλά χωρίς τον Clinton. Τη δεκαετία του '90 τέσσερις από τους πέντε αρχικούς Parliaments της σύνθεσης περιόδευσαν ως Original P.
Ο Haskins, ο οποίος πιστώνεται με τη συγγραφή πολλών κλασικών κομματιών των Funkadelic, συμπεριλαμβανομένων των "I Get a Thing" και "I Wanna Know if It's Good to You", έγινε τελικά ιεροκήρυκας σε εκκλησία, επιστρέφοντας στη μουσική περιστασιακά για να κυκλοφορήσει gospel μουσική. Εισήχθη στο Rock & Roll Hall of Fame το 1997 και έλαβε το βραβείο Grammy Lifetime Achievement Award το 2019.
"Εκείνη την εποχή δεν είχαμε μαύρο ραδιοφωνικό σταθμό - νομίζω ότι ένας υπήρχε κι αυτό ίσως αργά το βράδυ [για] μια ώρα περίπου", θυμήθηκε ο Haskins σε μια συνέντευξη. "Το μόνο που άκουγα ήταν κάντρι. ...Εναρμονιστήκαμε, απλά το κάναμε. Κανείς δεν μας έμαθε πώς να εναρμονιζόμαστε. Αγόρασα μια τρίχορδη κιθάρα από έναν τύπο για περίπου τρία δολάρια... και έμαθα μόνος μου πώς να παίζω". Και πρόσθεσε: "Γνώρισα τον George γύρω στο 1960, την τελευταία χρονιά στο λύκειο ... τα υπόλοιπα είναι ιστορία".
Στα απομνημονεύματά του το 2017 Brothas Be, Yo Like George, Ain't That Funkin' Kinda Hard On You? ο Κλίντον έγραψε: "Νόμιζα ότι τα τσιγάρα ήταν ωραία ως σύμβολο, λίγο επικίνδυνα, λίγο ενήλικα, και το Κοινοβούλιο ήταν μια μεγάλη μάρκα, οπότε γίναμε τα Κοινοβούλια. Η σύνθεση της μπάντας άλλαξε λίγο σε εκείνο τον πρώτο χρόνο ή δύο - κάποιοι έφυγαν, άλλοι μπήκαν - αλλά πολύ σύντομα είχαμε μια πιο σταθερή σύνθεση: εγώ, ο Calvin Simon, ο Grady Thomas, ο Fuzzy Haskins και ο Ray Davis.
"Ο καθένας από εμάς είχε ένα ξεχωριστό στυλ... Εγώ πήγα σε ένα στυλ Smokey Robinson, με ίσως λίγο από Pookie Hudson. Ο Fuzzy, που ήταν δεύτερος τραγουδιστής, ήταν ένας soulful τενόρος με όλες τις bluesy επιρροές, σαν τον Wilson Pickett, πραγματικά τραχύς. Αρχίσαμε να τραγουδάμε πιο σοβαρά μέσα και γύρω από την περιοχή, και αυτό προσέλκυσε την προσοχή κάποιων από τα πιο καθιερωμένα συγκροτήματα της περιοχής".
Σχετικά με τη μετέπειτα επιτυχία των projects του P-Funk -που τον έβλεπε να ξεσηκώνει το ζωντανό κοινό σε φρενίτιδα, συνήθως με στενά ρούχα και αλλόκοτες μάσκες- ο Haskins είπε: "Η σύμπτωση του να βρεθούμε μαζί, ήταν γραφτό να γίνει. ... Ήταν μεγάλη χαρά, πολλή διασκέδαση. Είχαμε αναποδιές, προβλήματα, αλλά ήταν διασκεδαστικό. Ήταν αυτό που θέλαμε να κάνουμε. Πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται: "Τι να κάνω; Συνέχισε να κάνεις αυτό που κάνεις. ... Μην προσπαθήσετε να μην κάνετε τίποτα σαν εμένα. Κάνε αυτό που κάνεις και συνέχισε να το κάνεις. Συνέχισε να κάνεις ερωτήσεις... Ζούμε στο τώρα".