Από το ΟΑΚΑ σφαίρα στο λατομείο Διονύσου, από τον Dani Gambino καρφωτός στους Adriatique

Ένα Σαββατόβραδο με δύο μεγάλα μουσικά γεγονότα.

 

 

Του Δημήτρη Κανελλόπουλου

Ομολογώ πως το σκηνικό που αντίκρισα λίγο πριν τα μεσάνυχτα του Σαββάτου φτάνοντας μετά από (αρκετό, θα έλεγα) ταξίδι στο λατομείο του Διονύσου ήταν κάτι το μοναδικό. Οι Adriatique έστησαν ένα απίστευτο show σε έναν εντελώς απόκοσμο χώρο, δημιουργώντας μία εμπειρία που λίγες φορές έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε. Έστω και αν το ντουέτο των Adrian Shala και Adrian Schweizer δεν είναι και κάτι το σπουδαίο ως dj's. Δεν έπαιξαν και το Σάββατο, εδώ που τα λέμε, καμία σπουδαία μουσική. Ξέρουν όμως να στήνουν καταπληκτικά shows, όπως το «Χ» που τα συνδύαζε όλα και σε έστελνε κανονικά.

Πρέπει στο λατομείο του Διονύσου να βρέθηκαν (περισσότεροι από) 12 χιλιάδες θεατές. Τα εισιτήρια είχαν γίνει ανάρπαστα, εβδομάδες πριν. Δημιουργήθηκε βέβαια και το ανάλογο hype που τους έκανε όλους να ψάχνονται. Και ήταν πρωτόγνωρη όλη η φάση. Στον χώρο πλησίαζες μόνο με λεωφορεία που μίσθωσαν οι διοργανωτές. Παρκάραμε όλοι στον δρόμο του Διονύσου και από εκεί, για μία απόσταση τριών χιλιομέτρων περίπου, υπήρχαν πολλά λεωφορεία να μας πηγαίνουν και να μας φέρνουν. Προσωπικά δεν ταλαιπωρήθηκα ίσως γιατί απέφυγα και την ώρα αιχμής. Έφτασα 11 και μισή, έφυγα λίγο μετά τις 2, δεν έπεσα πάνω στα πλήθη. Το σημειώνω διότι υπήρχαν παράπονα από κόσμο που συνωστίστηκε, είτε πηγαίνοντας είτε φεύγοντας. Αναμενόμενο όμως από τις στιγμή που βρέθηκαν τόσες χιλιάδες σε έναν τέτοιο χώρο. Επαναλαμβάνω πάντως, αποτελούσε εμπειρία από τις λίγες όλη η κατάσταση.

 

Νωρίτερα ωστόσο βρέθηκα σε μία άλλη μουσική εστία της Αττικής. Έπαιζε ο Dani Gambino στα πάρκινγκ του ΟΑΚΑ. Ο Έλληνας ράπερ μάζεψε 9 χιλιάδες κόσμο αποδεικνύοντας για ακόμα μία φορά τη δύναμη που έχει το χιπ χοπ. Στις 9 και τέταρτο βγήκε ο Dani και έπαιξε μέχρι τις 11 περίπου, βγάζοντας στη σκηνή και διάφορους χιπ χοπ συνοδοιπόρους του, από τον 12ο Πίθηκο έως τους πολύ κοντινούς του Bloody Hawk και Wang! Άλλου είδους κοινό στο ΟΑΚΑ σε σχέση με τους Adriatique, πιο νέοι άνθρωπο (ηλικίες γύρω στα 20), περισσότερο αγόρια και ατμόσφαιρα πιο εκρηκτική και πολιτικοποιημένη. Και εδώ η παραγωγή, επίσης, ήταν πολύ υψηλού επιπέδου.

 

Σκεφτείτε όμως όλη τη φάση συνολικά, σκεφτείτε πόσο πολύ κόσμο συγκέντρωσαν αυτά τα δύο μουσικά events. Τι σας λέει το γεγονός;