Προακρόαση του καινούργιου δίσκου του Πάνου Βλάχου, «Πληγή Έμπνευσης»

Κυκλοφορεί στις 18 Ιουνίου

 

Του Γιώργου Μυζάλη

Είναι σημαντικό και, ταυτοχρόνως, γοητευτικό να παρατηρεί κανείς την εξέλιξη ενός αγαπημένου δημιουργού – κυρίως γιατί δεν είναι αυτονόητη, όσο μπορεί να είναι επιθυμητή. Καθώς, μάλιστα, πολύ συχνά οι καλλιτέχνες «επαναπαύονται» ή «ταμπουρώνονται» πίσω από «πεπατημένες» ή/και δοκιμασμένες λύσεις και επιλογές. Βλέπεις, αναγνώστη μου, μπαίνω απευθείας στο «ψητό». Για τον καινούργιο δίσκο του Πάνου Βλάχου γράφω, με τον εμπνευσμένο γενικό τίτλο «Πληγή Έμπνευσης» που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 18 Ιουνίου.

Η «Πληγή Έμπνευσης» είναι ένα ακόμα εξελικτικό βήμα για το δημιουργό της και τους συνεργάτες του (σ.σ. και πάλι ο Κώστας Παρίσσης έχει «βάλει το χεράκι του» στο τελικό αποτέλεσμα, τόσο σε επίπεδο παραγωγής, όσο και δημιουργικά, αλλά ταυτόχρονα στο δίσκο συμπράττουν με μουσικές και στίχους και οι: Αλέξανδρος Κούρος, Φραντζέσκα Τασσοπούλου, Κώστας Φόρτσας και Μίλτος Πασχαλίδης). Δεν θα ήταν υπερβολή να γράψω, αμέσως – αμέσως, σε αυτό το κείμενο ότι, ενδεχομένως, να έχουμε να κάνουμε με το Βλάχο «στα καλύτερά του». Και το πιο ενδιαφέρον από όλα είναι ότι σε αυτά τα «καλύτερά του», ο τραγουδοποιός έχει επιλέξει σπουδαίους ερμηνευτές, λειτουργώντας ο ίδιος περισσότερο σαν δημιουργός και λιγότερο σαν τραγουδιστής. Και το ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι, μέχρι πρότινος, έμοιαζε ο Βλάχος να γράφει τραγούδια που μόνο ο ίδιος μπορούσε να «υπηρετήσει» ερμηνευτικά, τραγούδια παράξενα, που ισορροπούσαν το συναίσθημα με το κοινωνικοπολιτικό σχόλιο σε μια μορφή απολύτως προσωπική και αναγνωρίσιμη.

Η τραγουδοποιία για άλλους αποτελεί «νέο ρόλο» για το Βλάχο. Όχι εντελώς άγνωστο, πάντως, καθώς και στο παρελθόν έχει δώσει τραγούδια του σε αξιόλογους ερμηνευτές (σ.σ. Ελένη Δήμου, Χριστίνα Μαξούρη, Γιώργος Μαργαρίτης κ.α.). Δεν γνωρίζω ακριβώς με ποιο κριτήριο ο Βλάχος επέλεξε κατά το παρελθόν τους ερμηνευτές του, εντοπίζω όμως απόλυτη «ευστοχία» στις τωρινές του επιλογές. Ας αναφέρω, σε πρώτη φάση, τα ονόματα των ερμηνευτών της «Πληγής Έμπνευσης»: Γιώργος Νταλάρας, Νατάσσα Μποφίλιου, Νεφέλη Φασούλη, Φοίβος Δεληβοριάς, Μίλτος Πασχαλίδης και, βέβαια, ο ίδιος ο Πάνος Βλάχος – πιο τραγουδιστής από ποτέ.

Η «Πληγή Έμπνευσης» δικαιώνει απόλυτα τον τίτλο της. Έχουμε να κάνουμε με τραγούδια συγκινητικά και ατόφια, εντελώς εσωστρεφή και προσωπικά, σα μικρές – μικρές εξομολογήσεις. Αν έπρεπε να σταθώ στην επίδρασή τους πάνω μου, θα έλεγα ότι μου χάρισαν επανειλημμένες «ανατριχίλες» και πολύ συγκεκριμένες ταυτίσεις. Είναι τραγούδια που σκιαγραφούν σημερινές ιδεολογίες, χειροπιαστά ή/και χειροποίητα συναισθήματα, αδιέξοδα ιδωμένα με αισιοδοξία, αλλά και χιούμορ. Στο δίσκο παρούσες όλες οι «εμμονές» του Βλάχου, εκφερόμενες, όμως, με άλλους, καινούργιους τρόπους δια στόματος ερμηνευτών – αγγελιοφόρων που συνεισφέρουν καθοριστικά στην επικοινωνία του μηνύματος.

«Ο έρωτας, αγάπη μου, δεν είναι πολυτέλεια, είναι να αντέχεις να αγαπάς του άλλου την ατέλεια», η Νατάσσα Μποφίλιου με τον Πάνο Βλάχο «κεντούν» τη διαχρονικότητα του πιο ακραίου ανθρωπίνου συναισθήματος, διακηρύσσοντας παράλληλα το δικό τους «Πιστεύω». «Απ΄τον «τοίχο» δεν γλιτώνω κι ένα πράγμα θέλω μόνο, αν ποτέ μου τερματίσω κάτι να ‘χω αφήσει πίσω», τραγουδά στο «Μαραθώνιο» ο Γιώργος Νταλάρας, ίσως ο μεγαλύτερος μαραθωνοδρόμος – ερμηνευτής που γέννησε η χώρα. «το κακό μου εγώ δεν μ’ αφήνει να βγω, δεν μ’ αφήνει να ζήσω», με τη Νεφέλη Φασούλη σε μια ανατριχιαστική διφωνία με τον Πάνο Βλάχο στο ομώνυμο. Ο Μίλτος Πασχαλίδης με το «μικρό του αδερφό» (σ.σ. όπως τον αποκάλεσε πρόσφατα) περιγράφουν «τι λένε στο κατάστρωμα τα αγόρια» στην «Πυξίδα». Ο Φοίβος Δεληβοριάς προσφέρει «κυψελιώτικο καφέ που αισθάνεται macchiato» στο «Απολιτίκ» με τον Πάνο Βλάχο συμπαραστάτη.

Στην «Πληγή Έμπνευσης», ο Πάνος Βλάχος είναι περισσότερο από ποτέ συνθέτης των τραγουδιών του, αλλά και τραγουδιστής. Η συγκινητική «Ομπρέλα» που ανοίγει με τη μουσική του Κώστα Παρίσση, ας πούμε, αλλά και το «Δεδομένο», πιστοποιούν τον παραπάνω ισχυρισμό. Κι αν όλα αυτά σε κάνουν – φίλτατε αναγνώστη μου – να πιστέψεις ότι ο Βλάχος «πήρε τον εαυτό του στα σοβαρά», έρχεται σαν outro η «Γκλίτσα» να σε επαναφέρει στη σκληρή πραγματικότητα. Σα να ακούω τον Πάνο να γελάει ή/και να λέει: «τραγουδάκια φτιάχνουμε, μην το κάνουμε και θέμα». Αυτό το τελευταίο track, πάντως, όσο κι αν κατανοώ τη θέση και τη λειτουργία του, εμένα μου «κλωτσάει». Το έχω, μάλιστα, αποκλείσει από το rotation που εκτελώ στα τραγούδια του δίσκου από τη στιγμή που τα παρέλαβα – ψέματα μην πω.

Καταλήγοντας, δηλώνω ενθουσιασμένος και ευγνώμων που έχω τη δυνατότητα να ακούω αποκλειστικά την «Πληγή Έμπνευσης» του Πάνου Βλάχου και των συνοδοιπόρων του. Αυτό το «προνόμιο» αγαπώ σε αυτή τη δουλειά από τότε που ξεκίνησα να την κάνω. Αυτό το «προνόμιο» με κάνει, ακόμα και σήμερα, να μην τη βλέπω σα δουλειά.

Φίλε Πάνο, καλοτάξιδη η πληγή σου.

ΠΑΝΟΣ ΒΛΑΧΟΣ · πληγή έμπνευσης

Πιστεύω
τραγουδά η Νατάσσα Μποφίλιου
στίχοι - μουσική: Πάνος Βλαχος

Μαραθώνιος
τραγουδά ο Γιώργος Νταλάρας
Στίχοι: Φραντζέσκα Τασσοπούλου-Πάνος Βλάχος
Μουσική: Πάνος Βλάχος

Το κακό μου εγώ
Τραγουδά η Νεφέλη Φασούλη
Μουσική: Αλέξανδρος Κούρος - Πάνος Βλάχος
Στίχοι: Πάνος Βλάχος

Δεδομένο
Στίχοι - Μουσική: Πάνος Βλάχος

Πυξίδα
τραγουδά ο Μίλτος Πασχαλίδης
Μουσική: Πάνος Βλάχος
Στίχοι: Μίλτος Πασχαλίδης

Ομπρέλα
Μουσική : Κώστας Παρίσης
Στίχοι : Πάνος Βλάχος

Απολιτίκ
τραγουδά ο Φοίβος Δεληβοριάς
Στίχοι - μουσική: Πάνος Βλάχος

Γκλίτσα
Μουσική : Κώστας Φόρτσας - Πάνος Βλαχος
Στίχοι: Πάνος Βλαχος

produced by Kostas Fortsas

Η ηχογράφηση έγινε στο studio praxis
Ηχογράφηση μίξη ενορχήστρωση mastering: Κώστας Παρίσσης

Έπαιξαν οι μουσικοί
Κώστας Παρίσσης ηλεκτρική κιθαρα , ακουστική κιθάρα , μπάσο , samples
Αλέξανδρος Κουρος πληκτρα , τυμπανα
Βασίλης Γκορίτσας ακορντεον , πιάνο
Αvτώνης Ανδρέου τρομπόνι
Ελενα Λεώνη φωνητικά
Πανος Βλάχος ιρλανδικό μπουζούκι , μπαγλαμάς
Ζουρνα: Βασιλης Καρακωστας
Νταουλι: Διονυσης Πούνης
Κώστας Φορτσας programming - κλαρίνο

Φωτογραφίες Γιώργος Σπανός
artwork Φοίβος Μποζάς