Πήγαμε, είδαμε την Μαρίνα Σπανού στο κηποθέατρο Παπάγου

Άλλη μία συναυλία της που μας σήκωσε όλους στον αέρα.

 

Του Μιχάλη Κουρουνάρχη

Στο κηποθέατρο Παπάγου λοιπόν, το βράδυ της Παρασκευής. για την Μαρίνα Σπανού. Εκεί ήμασταν. Η Μαρίνα άκρως χαμογελαστή και ευδιάθετη, με το που πάτησε το πόδι της στη σκηνή, φάνηκε πανέτοιμη να διασκεδάσει, αλλά και να ξεσηκώσει, τους θεατές του θεάτρου. Το πρόγραμμα ξεκίνησε γύρω στις 9 και μισή με την τραγουδίστρια να ερμηνεύει κομμάτια όπως η Ικαρία, το Αερικό, το Παγκράτι και τον Αύγουστο.

Πίσω από κάθε τραγούδι, η Μαρίνα έκρυβε μία ιστορία, με τον κόσμο να «ταξιδεύει» παράλληλα μαζί της και να «χάνεται» στους στίχους και τα νοήματα. Είτε παίζοντας την αγαπημένη της κιθάρα είτε αρμόνιο, η νεαρή καλλιτέχνιδα δεν σταμάτησε λεπτό να μοιράζεται την ενέργειά της με το κοινό, με το οποίο αλληλεπιδρούσε αρκετά συχνά, δίνοντας το ρυθμό με παλαμάκια και επικοινωνώντας μαζί του.

Πρέπει να αναφέρουμε ότι όλοι έδειχναν συνεχώς την αγάπη τους στην Μαρίνα, φτιάχνοντας μια «τρυφερή» ατμόσφαιρα με το άναμμα των φακών των κινητών τηλεφώνων σε αρκετά κομμάτια. Αφήστε δε τα πολυάριθμα πλακάτ, πλακάτ αφιερωμένα σε αυτήν. Η Σπανού ανέβασε το κοινό με κομμάτια, δικά της αλλά και διασκευές: Στη ντισκοτέκ, Billie Jean, Bad romance (με τη συνοδεία χορευτών και χορευτριών που ήταν καταπληκτικοί!). Παράλληλα δεν παρέλειψε να πυροδοτήσει και άλλο τους θεατές με Το ταξίδι και το Καρτ Ποστάλ.

Έπαιξε και κομμάτια από τον τελευταίο της δίσκο «Μεσαία Άρκτος», όπως τα Μία Τρίτη, Σειρήνες, Ο μικρός εαυτός, Όρσα και Αφήνομαι. Στο τελευταίο έγινε τέτοιος χαμός που όλοι ήταν όρθιοι, με αρκετούς μάλιστα να ανεβαίνουν στη σκηνή και να χορεύουν μαζί της. Το πρόγραμμα ολοκληρώθηκε στις 12 περίπου με το κοινό να αποχωρεί νοιώθοντας πως βίωσε μια «μουσική ψυχοθεραπεία».