HOME /
REVIEWS
Όσο πρόλαβα δηλαδή μέχρι το μπλακ άουτ το βράδυ της Κυριακής
Το μετάνιωσα βέβαια που δεν πήγα εκεί αλλά τώρα είναι αργά για δάκρυα.
Παρασκευή βράδυ πλήρωσα το εισιτήριό μου και στήθηκα για συναυλία.
Φτάσαμε στο σημείο να καταγράφουμε εντυπώσεις για live που βλέπουμε πια από τον ηλεκτρονικό υπολογιστή (εκεί μας κατάντησαν).
Ήταν η τελευταία μας συναυλία πριν την αναστολή όλων των πολιτιστικών εκδηλώσεων
Μετά από δυόμιση ώρες η απορία παρέμεινε: γιατί απαγορεύτηκαν οι μουσικές εκδηλώσεις, από τη στιγμή που και τα μέτρα τηρούνται απόλυτα και οι καλλιτέχνες δείχνουν να προσαρμόζονται σε αυτά και ο κόσμος να διασκεδάζει παρά τις μάσκες και την απαγόρευση ποτού και καπνίσματος;
Χθες βράδυ, είδα κάποιους ανθρώπους να συγκινούνται στο άκουσμα τραγουδιών. Κρατώντας αυτό ως εικόνα, θέλω να ελπίζω ότι δεν παρακολουθήσαμε την τελευταία συναυλία για το φετινό φθινόπωρο.
Το βράδυ της Κυριακής στον Δήμο Αγίου Δημητρίου
Με συγκίνηση η χθεσινοβραδινή συναυλία-αφιέρωμα στον Κήπο του Μεγάρου για τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Νιώθουμε ευτυχείς, τυχεροί, πολύ τυχεροί, που μπορούμε και βλέπουμε τον Σταύρο Ξαρχάκο ακόμα στη σκηνή.
Γίνεται να βλέπεις Μάλαμα καθιστός και με μάσκα; Και όμως ναι!
Ωραία που είναι να βρίσκεσαι 3 Αυγούστου στην Αθήνα και να βλέπεις συναυλίες.
Η ταράτσα φέτος είναι άλσος και είναι άλσος με θέα τον Λυκαβηττό, δροσερό και άνετο.
Γιατί του φραπέ το καλαμάκι και το τέταρτο παγάκι είναι καλοκαιρινό…
Είναι η πρώτη φορά που ένιωσα κάπως άβολα σε συναυλία με όλους αυτούς τους περιορισμούς του Covid 19.
Ακούσαμε για πρώτη φορά ζωντανά το ελληνόφωνο album της
Και μια εξαιρετική ομάδα «έστησε» ξανά τους «προβολείς» .
Συναυλία κάτω από υποδειγματικές συνθήκες από την αρχή μέχρι το τέλος.
Η πρώτη συναυλία του καλοκαιριού μας έδειξε τον δρόμο για το πώς θα παρακολουθούμε τα live
Εφτασα στο ΚΠΙΣΝ, γύρω στις 8 και μισή το βράδυ του Σαββάτου. Κλειστό το Κέντρο Πολιτισμού, δεν επέτρεπε την είσοδο στον κόσμο.
